Smoelenboek
Op dit moment bestaan De Baggerbeugels uit 17 enthousiaste leden, hoog tijd voor een korte voorstelronde!

Erik, onze muzikaal leider met een flink uithoudings-vermogen sinds hij fanatiek hardloopt

Gerard, zijn grootste taak is het regelen van optredens, waar hij het – naar eigen zeggen – best druk mee heeft

Lieke, treedt in de voetsporen van haar grote broer Sven en is fanatiek aanvoerster van onze eigen animatiecommissie

Harold, zet de lekkerste koffie en is al jaren bezig ons repertoire te ver-Duits-en, wat hem inmiddels aardig is gelukt

Tim, is al aardig opweg een wijs man te worden, hij heeft de ventielen immers ingewisseld voor het echte (schuif)werk

Bram, weet altijd de juiste snare te raken, zo is hij de initiatiefnemer van onze eigen (vr)eetcommissie

Nadine, mept de deksels enthousiast tegen elkaar en is binnenkort wellicht te horen met een eigentijdse vertolking van ons Laîflied

Jelle, ziet de grote trom als fitness-apparaat en kan er zowel hard als harder op slaan

Isa, ze is het zelf misschien alweer vergeten, maar binnenkort bij ons te horen op bariton

Patricia, als lid van onze eigen modepolitie zorgt zij dat we er tijdens optredens altijd netjes bijlopen

Bram, heeft het aanvullen van de drankvoorraad uitbesteed om zich volledig te kunnen focussen op het afnemen hiervan

Rens, luistert ook naar de naam Bennie en wil later net zo’n wijs man worden als zijn broer Tim

Manon, wilde haar woensdagavond nóg leuker maken – en een bonus: met carnaval verzorgt ze nu haar eigen klapmarsen

Mariëtta, ook lid van onze modepolitie én chef inkoop van leuke attenties voor huwelijken en geboortes

Jeroen, speelt alweer enkele jaren op zijn nieuwe bariton, hij dacht namelijk altijd dat het aan het instrument lag… maar wij weten wel beter!

Edwin, heeft als kapel-oudste de eervolle taak onze kas te beheren, dat zit bij Eddie wel goed in het la-la-laatje

Peter, is dichterbij gaan wonen om lopend naar de repetities te kunnen, kortom: een echte sportman
– In memoriam –

Sven, ruilt het Boskoopse muzikantenbestaan in voor het Twentse studentenleven, maar we hopen dat die zo nu en dan zal terugkeren voor de liefde

Erik, was zo in de ban van de Deutsche Schlagers en Bratwurst dat hij er een carrière als Duits-docent op heeft nagehouden

Jordy, heeft zijn glanzende carrière op deksels vaarwel gezegd om zich te volledig te focussen op de mondharmonica en het Schrobbelèr schenken

Anne, maakte op de woensdagavond liever ergens anders muziek, maar dat is haar vergeven

Stefan, zorgde ervoor dat Robert wat te doen had en het gemiddelde promillage binnen de kapel op stabiele hoogte bleef

Louis, met zijn vertrek en het vaderschap is tevens een onuitputtelijke bron aan schuine humor en slechte grappen verloren gegaan

Maaike, bassen om de week werd haar toch te zwaar, voortaan zal ze zich toeleggen op wat er in de zaal te beleven valt

Anne, ook wel Annie, we hopen nog steeds dat ze ooit weer besluit een herintrede te maken, want driemaal is…

Kristin, is destijds benaderd om ons Duitse repertoire naar een hoger niveau te tillen

Robert, zag erop toe dat wij niet verdroogden, sinds zijn vertrek zijn we dorstig opzoek naar een trouwe kapelschenker

Dick, de originele vertolker van ons Laîflied, zijn engelengezang echoot nog altijd tussen de bakstenen van de Rozenburcht
En natuurlijk Jan, Marcel, Adriaan, Aad, Frank, Ed, Guido, Rens, Ward, Jan, Hans, Bert, Ewald, Erik, John, Chris, Johan, John, Leo, Nico, Pascal, Chris, Louis, Kees, Peter, Rien, Arjan, Cor en Wijco